Vinternatt 5
Fientlighet i luften, vibbrerande spänning.
Flocken är rädd. Panik och förvirring.
Valparna! Valparna är med Vitöra.
Trofast trampar oroligt omkring.
Vinden är arg, otroligt arg. Hon kastar det kalla vita vilt omkring sig.
Kylan är bitande genom pälsen.
Måste fly, måste springa!
Men valparna är så små!
De små lurviga gnyr,
de har svårt att ta sig fram i det kalla vita.
Lyan är täckt av det kalla vita, omöjlig att ta sig in i.
Flocken trycker sig mot valparna,
kärlek, obeskrivlig kärlek.
Närhet, trofasthet.
Flocken, mitt liv.
Valparna är vår framtid!
Måste skyddas, måste hålla ihop!
Kommentarer
Trackback